KINTSUGI to japońska technika nadawania nowego życia potłuczonej ceramice. Za pomocą takich szlachetnych materiałów jak złoto twórcy lutowali części uszkodzonych filiżanek czy dzbanów.

Dzięki tej metodzie zepsute przedmioty nie powracały do swojej pierwotnej postaci, ale dostawały coś więcej – zupełnie nowe życie. Artysta z szacunkiem do wartości przedmiotu, z którym pracował, nadawał mu nowy kształt. W ten sposób przedmioty, które mogły być uznane za bezużyteczne, zyskiwały nową wartość.

Kintsugi to także filozofia, sposób myślenia o człowieku. Filozofia, która bardziej niż perfekcyjność, celebruje po prostu spójność. Kintsugi mówi o tym, że człowiek może się rozpaść z wielu przyczyn. Jednak podobnie jak w przypadku naczynia może albo zatuszować ranę albo ją zauważyć i dać jej należne miejsce.

Ta metafora jest mi bardzo bliska, ponieważ wierzę, że to, co nas łamie od środka jest tym, co łączy nas z innymi. Podczas dotychczasowych edycji warsztatu „Oswoić swój cień” wielu uczestników na samym początku przyznawało, że decyzja o udziale wiązała się dla nich z dużą obawą.

Bo przecież, gdy się zagląda w swój cień to można zobaczyć rzeczy, na które nie zawsze ma się ochotę. Przyznam, że podobne emocje towarzyszą i mnie. Jednak w czasie warsztatu okazuje się, że to, co trudne ma wiele wymiarów. Część spraw jakie wyciągamy z czeluści niepamięci to nasz potencjał lub dawno zapomniane zasoby. To, co trudne ma także swoje miejsce.

Ważne miejsce.

Autor: Tomasz Małanka